Tarabya Kültür Akademisi’nin yeni konuk sanatçıları belli oldu: 250 aday arasından, Almanya’da ikâmet eden ve bağımsız bir jüri tarafından seçilen farklı disiplinlerden 21 sanatçı Ekim ayından itibaren Boğaziçi kıyısına taşınacaklar. Kültür Akademisi bursuna hak kazanan adaylar arasında sanatçı Tanja Ostojić, yazar Dieter Gräf, gazeteci Ulrich Gutmair, müzisyen Thea Soti ve yönetmen ve oyuncu Tamer Yiğit bulunuyor.

Tarabya’daki residanzlarda bugüne dek seksenin üzerinde sanatçı yaşadı ve çalıştı. Beş kişiden oluşan bağımsız bir jüri, bu kez 2019/2020 dönemi için residanzda kalmaya hak kazanan adayları belirledi. Alman kültür insanları ve Almanya’da yaşayan ve çalışan Türk-Alman sanatçı ikilileri, mimari, görsel sanatlar, sahne sanatları, tasarım, edebiyat, müzik, film, gazetecilik ya da kültürel teori dallarında açık-çağrı yöntemiyle doğrudan adaylık başvurusunda bulunabildiler. Burs giderleri Almanya Dışişleri Bakanlığı tarafından karşılanmaktadır. Akademinin küratörlük görevi ise Goethe-Institut’a verilmiştir.

2019/2020 Konuk Sanatçıları

1 Ekim 2019 – 31 Ocak 2020:
Stefan Endewert (Güzel Sanatlar)
Ulrich Gutmair (Gazetecilik/ Kültürel Teori)
Manaf Halbouni (Güzel Sanatlar)
Steffi Niederzoll (Film)
Thea Soti (Müzik)
Viron Erol Vert (Güzel Sanatlar)

1 Şubat 2020 – 31 Mayıs 2020:
Mehtap Baydu (Güzel Sanatlar)
Sivan Ben-Yishai (Literatur)
Anıl Eraslan (Müzik)
Mona Mahall & Aslı Serbest (Güzel Sanatlar)
Ezgi Kılıçaslan (Film)
Stefan Weidner (Gazetecilik/ Kültürel Teori)
Tamer Yiğit (Sahne Sanatları)

1 Haziran 2020 – 30 Eylül 2020:
Patrizia Bach (Güzel Sanatlar)
Dieter Gräf (Literatur)
Kübra Gümüşay (Gazetecilik/ Kültürel Teori)
Tanja Ostojić (Güzel Sanatlar)
Katerina Pelosi & Rosa Wernecke (Sahne Sanatları)
Laura Ritzmann de Oliveira Mello (Müzik)

KONUK SANATÇILARIN KISA ÖZGEÇMİŞLERİ 2019/2020

GÜZEL SANATLAR

Patrizia Bach (*1983, Münih) Berlin ve İstanbul’da görsel iletişim ve beşeri bilimler eğitimi aldı, Nanne Meyer’in öğrencisi olduğu Berlin Weißensee Sanat Akademisinden 2014 yılında mezun oldu. Eskiz sanatçısı Patrizia Bach’ın yıllar süren uzun soluklu bir sürecin ürünleri olan sanatsal çalışmalarındaki başlıca ilgi alanları arşivcilik, koleksiyonculuk, sınıflandırma ve bir bellek deposu olarak büyükşehirdir. 2015/2016 yıllarında Türkiyeli ve Alman sanatçıların ve yaratıcı kişilerin Walter Benjamin’in tezlerini İstanbul’a uyarladığı Past in Each of its Moments be Citable – an Exhibition Project on Walter Benjamin’s Concept of History in the City of Istanbul (Geçmiş, Her Ânıyla Alıntılanabilir – İstanbul’da Walter Benjamin’in Tarih Kavramı Üzerine bir Sergi Projesi) adlı sergi projesini tasarladı ve yönetti. Bach Berlin Belediyesini (Nafög) Elsa-Neumann-Bursu, Berlin Senatosunun Global-Bursu ve DAAD Güzel Sanatları Bursu başta olmak üzere çok sayıda burs kazandı. Bach Berlin ve İstanbul’da yaşıyor ve çalışmalarını sürdürüyor.

Mehtap Baydu (*1972, Bingöl) Berlin’de yaşıyor ve çalışıyor. Baydu’nun çalışmaları Polonya, Torun’daki Znaki Czasu Çağdaş Sanat Merkezi (2016), İstanbul ArtInternational (2014), Stuttgart Künstlerhaus (2014) ve Kassel Kunsthalle Fredericianum (2009) başta olmak üzere çok sayıda mecrada solo ve toplu sergilerde izleyici karşısına çıktı. Baydu çalışmalarında heykel, performans ve fotoğraf mecralarında sanatsal ifadenin olanaklarını araştırıyor. Bu mecraları çokkültürlü toplumun sosyal yapılarını yansıtmak için kullanıyor. Sanatçının çalışmaları toplumsal rol kavrayışlarını ve normları, kültürlerin ve mekanların ötesine geçerek görme girişimi olarak yorumlanabilir.

Stefan Endewardt (*1976, Hannover) Berlin’de yaşıyor ve çalışıyor. Sanatsal üretimini sanat, mimari ve kültürel altyapı arasındaki çatışma alanında gerçekleştiriyor. Endewart’ın maddeleştirilmiş düşünce formları vasıtasıyla kentsel mekanlarla toplumsal oluşumların karmaşıklıklarını ve yapı ve eylem arasındaki etkileşimi araştırdığı çalışmaları ortak enstalasyonları ve katılımcı stratejileri de kapsıyor.  Informelle Universität in Gründung‘un (Kuruluş Aşamasındaki Gayrıresmi Üniversite – IUIF) ve TRANSFORM ve SuperFuture adlı sanatçı kolektiflerinin kurucu üyesi. 2008’den beri Berlin, Kreuzberg’deki sanat ve proje mekanı Kotti-Shop’ı işletiyor.

Manaf Halbouni (*1984, Şam) Suriyeli-Alman sanatçı. Şam’daki güzel sanatlar eğitimini Dresden Güzel Sanatlar Akademisinde tamamladı. Çalışmalarında güncel (dış)siyaset tartışmalarını ele alıyor. Londra, Victoria & Albert Museum’daki Friday late night (2015), Londra Royal Court Theater’daki Life “Alhayat” (2016), Leipzig Güzel Sanatlar Müzesindeki Nowhere is Home (2016) solo sergilerinden sonra, Monument (2017) adlı enstalasyonuyla dünya çapında ün kazandı: Dresden’deki Frauenkirche’nin ve Berlin Brandenburger Tor’un önüne diklemesine yerleştirilmiş üç otobüsle Suriye Savaşından aşina olduğumuz bir görüntüyü Almanya’ya naklederek savaş karşıtı bir anıt oluşturdu. Bu enstalasyonunda Halep’te –kent sakinlerini keskin nişancılardan korumak amacıyla– otobüs enkazlarının işlevinin değiştirilerek kullanılmasından ilham aldı. Çok sayıda ödül ve burs kazanan Halbouni 2018 yılında Almanya Dışişleri Bakanlığı’nın sanatçı bursuna layık görüldü.

Tanja Ostojić (*1972, Titovo Užice) feminist performans sanatçısı. Belgrad ve Berlin’de yaşıyor ve çalışıyor. 1998’de Belgrad Sanat Akademisinden yüksek lisans derecesini aldıktan sonra, öğrenimine Nantes, École Regionale des Beaux-Arts‘da devam etti. Ostojić çalışmalarında toplumsal düzenlemeleri ve iktidar ilişkilerini araştırıyor. Sitüasyonist performanslarında ortaya sürdüğü eleştirel sorgulamalarla “Bir kale olarak Avrupa” söylemine uzun yıllardır önemli katkılarda bulunuyor. Ostojić Belgrad’da faaliyet gösteren Remont adlı bağımsız sanatçı örgütünün kurucu üyelerinden. Bugün yaşadığı Berlin’de serbest kültür aktivisti ve sanatçı olarak faaliyet gösteriyor. Manifesta 2, 49. Venedik Bienali ve 2. Tirana Bienali başta olmak üzere sayısız uluslararası sergiye katıldı.

Mona Mahall & Aslı Serbest

Mona Mahall (*1976, Füssen) ve Aslı Serbest (*İstanbul) m-a-u-s-e-r adlı kolektifte, 2007’den beri mimari ve sanat arasındaki sınır bölgesinde mekan meselesine çeşitli mecralarda eğiliyorlar: enstalasyonlar, müdahaleler, skenografi, video(metinler), kavramlar ve yayınlar. İkilinin çalışmalarının hedefi, sanat ve mimari arasındaki değişen ilişkiyi ve bunun siyasal ve toplumsal etkilerini kuir-feminist bir perspektiften araştırmak. Çalışmaları Münih Pinakothek der Moderne (2016), İstanbul Tasarım Bienali (2017), Los Angeles Sanat Merkezi (2015), Shenzen Bi-City vb. uluslararası sergilerde izleyici karşısına çıktı ve okuruyla buluştu. Mona Mahall ve Aslı Serbest, 2019’da Sinop’ta düzenlenecek 7. Uluslararası Sinop Bienalinin küratörlüğünü üstlendi.

Viron Erol Vert (*1975, Varel)  Berlin, İstanbul ve Atina’da yaşıyor ve çalışıyor. Belçika, Antwerp’teki Royal Academy of Fine Arts’ta güzel sanatlar eğitimini tamamladıktan sonra, 2011/12 döneminde Berlin Weißensee’de Tristan Pranyko’nun öğrencisi oldu. Çalışmaları Dortmund HMKV (2015), Artspace Aukland (2016) ve Viyana Leopold Museum’da (2017) sergilendi. İstanbul Galerist (2012), Stuttgart Künstlerhaus (2014) ve Kunstraum Kreuzberg / Bethanien’de (2017) solo sergiler düzenledi. Berlin Senatosu’nun 2015/2016 çalışma bursu ve  2014’te Bonn, Stiftung Kunstbonds’un sergi teşviki başta olmak üzere çok sayıda ödül ve burs kazandı.

SAHNE SANATLARI 

Katharina Pelosi & Rosa Wernecke

Katharina Pelosi Gießen’da Uygulamalı Tiyatro Çalışmaları Enstitüsünde eğitim aldı, kamusal alanda performans, koreografi, enstalasyon ve sanat mecralarında ses sanatçısı. Üyesi olduğu Hamburg Performing Citizenship araştırma grubunda kültürel bellek aracı olarak ses üzerine bir sanatsal araştırma projesi yürütüyor. Rosa Wernecke de Gießen Uygulamalı Tiyatro Çalışmaları Enstitüsü’nde ve Köln Medya Sanat Akademisinde öğrenim gördü. Tiyatro ve dans projeleri için ışık ve video tasarımcısı olarak çalışıyor. Gießen ve Frankfurt üniversiteleri başta olmak üzere, pek çok eğitim kurumunda sanat ve tiyatroda ışık konulu uygulama ve teori seminerleri veriyor. Katharina Pelosi ve Rosa Wernecke Swoosh Lieu kolektifi kapsamında sosyopolitik temaların merkezde olduğu performanslar gerçekleştiriyorlar. Bu performanslarda sahne, ses, video ve ışık figüran rolünde değil, aksine mizansenin merkezinde bulunuyorlar. Feminist hedefler ve izlekler sanatçıların çalışma tarzının bütünleyici bir parçası. Yakın zamanda, bir feminist sanatçılar ağı kurarak sanatçılar arasındaki alışverişe katkıda bulunmayı amaçlayan web projesi A feminist guide to nerdom’ı hayata geçirdiler.

Tamer Yiğit (*1974, Berlin), oyuncu, yönetmen, senarist ve müzisyen, Berlin’de yaşıyor ve çalışıyor. Yiğit Thomas Arslan’ın Türkiye kökenli gençlerin Berlin’deki yaşamını konu edinen Berlin üçlemesinin ilk iki bölümü Geschwister – Kardeşler (1997) ve Dealer’ın (1999) başrolünü üstlendi. Birol Ünel’in de oynadığı sonuncu çalışmada, uyuşturucu satıcısı Can karakterini canlandırdı. Türk televizyon dizisi Kurtlar Vadisi – Pusu’nun birkaç bölümünde ve Stephan Geene’nin After Effect adlı filminde rol aldıktan sonra, Feo Aladağ’ın Die Fremde (2010) adlı filminde, Sibel Kekilli’nin canlandırdığı özgürlük ve bağımsızlık mücadelesi veren bir genç kızın geleneksel ağabeyini oynadı. Hebbel am Ufer’da (HAU) çok sayıda oyun sahneye koydu, oyunculuk yaptı.

EDEBİYAT

Sivan Ben Yishai (*1978, Tel Aviv), yazar ve tiyatro yönetmeni, 2012’den beri Berlin’de yaşıyor. Tel Aviv’de ve Kudüs’te tiyatro yönetmenliği ve senaryo yazarlığı eğitimi aldı. Beş yıldan beri Berlin’de yazarlık ve yönetmenlik yapıyor, bir yandan da dans ve performans öğrencileri için atölyeler düzenliyor. 2014’te, Never Ever Ever adlı oyunu Boston’daki İsrail Sahnesi’nde prömiyerini yaptı. 2015’te Berlin’de kendi yazdığı iki oyunu sahneye koydu: 3RDLND/If you know what I mean and I think you do Almanya-İsrail Gelecek Forumu Vakfının Future Forum’unda, I know I’m ugly but I glitter in the dark Radialsystem V’in ID Festivali’nde sahnelendi. Your very own Double Crisis Club adlı oyunu 2017’de Tiyatro Yazarları Günleri kapsamında Berlin Alman Tiyatrosu’nda, András Dömötör yönetiminde dünya prömiyerini yaptı. Oyunun Die Geschichte vom Leben und Sterben des neuen Juppi Ja Jey Juden adlı ikinci bölümü ve Papa liebt Dich adlı üçüncü bölümü (yönetmen: Suna Gürler) de ilk kez Berlin Maxim Gorki Tiyatrosunda sahnelendi. Dörtlemenin ODER: DU VERDIENST DEINEN KRIEG (EIGHT SOLDIERS MOONSICK) adlı son bölümü, 2018 yılının Eylül ayında KRIEG IM FRIEDEN’ın bir parçası olarak, Maxim Gorki Tiyatrosu, NIDS ve Literarisches Colloquium Berlin ortak yapımı olarak sahnelendi. Ben Yishai 2013’te Assitej Yarışmasında “Yılın En iyi Oyunu” kategorisinde birinci oldu. Aynı yarışmada “Yılın En iyi Oyun Yazarı” ve “Yılın En İyi Yönetmeni” dallarında ödül kazandı.

Dieter Gräf (*1960, Ludwigshafen am Rhein) 1991-2005 yılları arasında Köln’de serbest yazarlık yaptı, şimdi Berlin’de yaşıyor. İşi gereği Amsterdam, Los Angeles, Roma, New York, Krakov, Pekin, Venedik ve Kyoto’da bulundu. Dieter M. Gräf’in Almanya, ABD, Hırvatistan, Fransa ve Çin’de şiir kitapları ve katalogları yayımlandı;  şiirleri Hollandaca, İtalyanca, İspanyolca, Sırpça, Lehçe, Rusça, Türkçe, Çince, Japonca ve Bengalceye çevrildi. Gräf 1996’dan beri Almanya PEN üyesi; 1999 ve 2001’de Darmstadt Literarischen März’in jüri üyesi oldu, 2012/13 döneminde Leipzig Alman Edebiyat Enstitüsünde konuk profesör olarak görev yaptı. 2008’den beri fotoğrafçılık yapıyor ve 2014’ten beri edebiyat ve güzel sanatların kesiştiği sergiler düzenliyor.

GAZETECİLİK/KÜLTÜREL TEORİ

Kübra Gümüşay *1988, Hamburg doğumlu, serbest gazeteci, blogger ve sosyal medya danışmanı – en son Oxford Üniversitesinin sosyal medya danışmanlığını yürüttü. İnternet, feminizm, ırkçılık, İslam ve siyaset konularında yazıyor ve araştırmalar yürütüyor. 2010’da Toplumsal Girişimcilik Ağı Zahnräder’in kurucularından oldu. 2011’de Ein-Fremdwoerterbuch.com blogu Grimme Online Award’a aday oldu. Gümüşay 2013’te gündelik ırkçılığa karşı eylem grubu #SchauHin’i kurdu, 2016’da cinsiyetçilik ve ırkçılık karşıtı #Ausnahmslos etiketini gündeme soktu.

Ulrich Gutmair (*1968), Dillingen an der Donau’da doğdu. FU Berlin’de tarih bilimi ve gazetecilik okudu. Yaklaşık yirmi yıldır günlük gazete ve dergilerde, ağırlıklı olarak pop kültür ve tarih üzerine yazıyor. 2007’den beri taz’ın kültür sayfaları editörü. Die ersten Tage von Berlin. Sound der Wende (Berlin’in İlk Günleri. Dönüşümün Sesi) adlı kitabı 2018’de Klett-Cotta yayınevi tarafından yayımlandı.

Stefan Weidner (*1967)  Göttingen, Şam, Berkeley ve Bonn’da İslam bilimleri, Alman Dili ve Edebiyatı ve Felsefe öğrenimi gördü. Yazar, çevirmen ve edebiyat eleştirmeni. 2001-2016 yılları arasında Goethe-Institut’un İslam dünyasıyla diyalog kurmak amacıyla yayımladığı Fikrun wa Fann/Art & Thought dergisinin şef editörlüğünü yürüttü. Adonis ve Mahmut Derviş dahil, çok sayıda Arap şairini Almancaya tercüme etti. Clemens-Brentano-Ödülü, Johann-Heinrich-Voß-Ödülü ve Paul-Scheerbart-Ödülü çalışmaları için aldığı ödüllerden bazıları. Stefan Weidner Köln’de yaşıyor. Son yayımlanan çalışmaları: Mohammedanische Versuchungen (2004) ve Manual für den Kampf der Kulturen. Warum der Islam eine Herausforderung ist (2008).

SİNEMA

Ezgi Kılıçaslan (*1978, Besni) İstanbul Marmara Üniversitesinde sanat ve pedagoji öğrenimi gördü, Berlin Sanat Üniversitesinde Prof. Katharina Sieverding’in yüksek lisana öğrencisi oldu. Ağırlıklı olarak video ve enstalasyon olmak üzere, çeşitli ortamlarda çalışmayı deniyor – bu çalışmalarında iktidar ilişkilerini ve toplumsal cinsiyet meselelerini ele alıyor. Filmleri Oberhausen Uluslararası Film Festivali, Rotterdam Uluslararası Film Festivali ve Cenevre Çağdaş Sanat Merkezi vb. mecralarda izleyici karşısına çıktı.

Steffi Niederzoll (*1981, Nürnberg) Köln Medya Sanatları Akademisinde ve Küba, Escuela International de Cine y Televisión’da öğrenim gördü. Sinema-televizyon bölümü mezuniyet projesi olan film 2008’de Berlinale’de gösterildi. 2012 ile 2014 yılları arasında Peripherie adlı projesiyle First Movie Program’a katıldı.

MÜZİK

Anıl Eraslan (*1981) Berlin’de yaşayan Türk-Fransız çello sanatçısı. Sanatçının kültürel kökenleri yeni müzik, doğaçlama, caz ve geleneksel Türk müziğini harmanladığı repertuvarı için yürüttüğü sanat araştırmalarını büyük ölçüde zenginleştiriyor. Eraslan Conservatoire de Strasbourg’da klasik müzik, caz ve yeni müzik eğitimi aldı. Eğitimini tamamladıktan sonra çok sayıda uluslararası caz ve doğaçlama müzik ortamında faaliyet gösterdi. 2012’den 2015’e kadar Illkirch’te Illiade’de, 2012’de CEAAC (Centre Européen d’Actions Artistiques Contemporaines) desteğiyle Berlin’de, 2014’te New York OMI Arts Centre’da ve 2015’te Köln’de (UmStumm Festival) ve Dusiburg’da (Lokal Harmonie) misafir sanatçı oldu. John Lindberg, Fred Frith, Tristan Honsinger, Antonis Anissegos, Sylvain Kassap, Axel Dörner ve Tobias Delius vb. sanatçılarla birlikte çalıştı ve Auditive Connection, Balboura, Kemik Trio ve BerlinerKollektiv Trickster Orchestra vb. müzik gruplarıyla birlikte çaldı.

Laura Ritzmann de Oliveira Mello (*1972) Berlin’de yaşayan Brezilyalı ses sanatçısı. Elektronik, akustik ve pop müzik janrlarında ortamlararası besteler, performanslar ve ses enstalasyonları üretiyor. 2016 ve 2017’de Märzmusik / Haus der Berliner Festspiele’de Nicholas Bussmann prodüksiyonlarına ve SAVVY CONTEMPORARY’ye katıldı.

Thea Soti (*1985, Subotica) şarkıcı, besteci ve ses sanatçısı, Sırbistan’da Macaristanlı bir ailede doğdu. Berlin, Hannover, Köln ve Luzern’de caz vokal ve bestecilik eğitimi aldı. Çalışmalarında insan sesini bir enstrümana dönüştürmenin ve bestelerle serbest doğaçlamaları bir araya getirmenin imkanlarını araştırıyor. Caz, güncel müzik, avangart şiir ve doğaçlama müzik arasında salınan cesur ve ödünsüz bir ses olarak tanımlanıyor. Dans sanatçılarıyla gerçekleştirdiği disiplinlerarası projelerin yanı sıra dil, ses ve metin arasındaki sınır alanlarda çalışıyor. Günümüzde hem büyük topluluklarda (Fette Hupe, Modern Art Orchestra, Subway Jazz Orchestra) hem de çeşitli deneysel, serbest doğaçlama oluşumlarda (RYMM, Monsters For Breakfast) vokalistlik yapıyor. Avrupa Besteciler Kolektifi SUNGSOUND’un kurucu üyesi. 015’ten bu yana Köln Loft’ta Mascha Corman’la birlikte STIMMUNGEN adlı konser serisinin küratörlüğünü yürütüyor.