Annika Eriksson İsveç doğumlu video ve fotoğraf sanatçısı, 2002 yılından bu yana Berlin’de yaşamaktadır. Zaman algısı, güç yapıları ve eskimiş toplumsal vizyonlar gibi konuları sorguladığı çalışmalarında, sıklıkla kamusal alan tartışmaları ve o alanı düzenleyen yapılardan yola çıkar. Son kişisel sergileri ve sipariş üzerine yaptığı çalışmalar arasında Shelter, The Holding Environment, Bonner Kunstverein (2021), ANIMAL, Tate Liverpool (2019), Cat Portrait and Other Works, Kunsthall Oslo (2018), The Social, Moderna Museet Malmö (2017) In Preparation for a Psychodrama, Public Art Agency Stockholm (2015) ve I am the dog that was always here (loop) bulunuyor. 13. İstanbul Bienali’nin (2013) yanı sıra katıldığı karma sergilerden bazıları şöyle: A Hypothetical Show for a Closed Museum, M Woods Museum, Pekin (2020), Survival Kit, Latvian Centre for Contemporary Art, Riga (2017), Future Light, Viyana Bienali (2015) ve Menagerie, Australian Centre for Contemporary Art, Melbourne (2014). 2020 yılından bu yana Umeå Güzel Sanatlar Akademisi’nde profesör olarak görev yapıyor.

Annika Eriksson Ekim 2012 ile Temmuz 2013 tarihleri arasında Tarabya Kültür Akademisi konuk sanatçısı olarak İstanbul’da bulundu.