Berthold Reiß 1962 yılında Salzburg’da doğdu, yaşamını Münih’te sürdürüyor. Sanatçı 2010 yılında Sidney Bienali’ne bir dizi suluboya çalışmasıyla katıldı. 2011 yılında Berlin Ben Kaufmann Galerisi’ndeki The Klingohr Märchen adlı solo sergisiyle, Altın Çağ’ın romantik öykülerini günümüzde devam ettirdi. 2013 yılında Münih Christine Mayer Galeri’deki SVPERFLAX adlı solo çalışması, Flaxman ve Wedgwood ortak çalışmasında yer alan antik çağın endüstriyel röprodüksiyonunu takip etti. Düsseldorf’tan Rupert Pfab Galerisi’nin 2014 Art Cologne sanat fuarına katılımı çerçevesinde Berthold Reiß, antik çağa olan uzaklığı hem arkeolojik hem de konstrüktif olarak tasvir edebilmek için bir yağlı boya tablo, heykelsi bir yapı ve bir duvar resmi gibi çok farklı araçlar kullandı. 2014 yılında Tarabya’da verdiği Die Aufnahme başlıklı konferansta, özümsemenin genel işlevini ve meşruiyetini ele aldı.

Berthold Reiß’ın resimlerinde yumuşak zeminlere sert konturlar oturtulmuştur. Bu form, yalnızca Philipp Otto Runge veya John Flaxman’daki romantik ve klasikçi pozisyonlara gönderme yapmakla kalmaz. Berthold Reiß’ın mimari objelerinde, konuşmalarında ve yazılarında da aynı kontrastı bulmak mümkündür. Bunlar bugün, içinden geçilebilir veya dile dair alanlarda görülmektedir.

Berthold Reiß’ın çalışmaları genel olarak kırılmanın imgesi olarak betimlenebilir veya bu ayrımın asli gücünün ve gündelik olgusallığın birbiriyle ilişkilendiği bir zaman-mekan olarak tanımlanabilir. Ayrıca resimleri, heykelleri ve metinleri bir bütün olarak tarifleyen biçim, günümüzün aydınlanmayla, geçmişin de antik çağın sona ermesiyle yaşadığı devrimi simgeler.

Her ayrılık bir Üçüncü için alan açar. Berthold Reiß bu şekilde, Immanuel Kant’ın yazılarından yeni bir sentez için eskizleri öne çıkarıyor. Ya da Roma tarihini, parçalanan bir dünyayı yeniden ve yeniden kurtarabilmek için gösterilen çaba olarak okuyor.