Nora Krahl’ın Gölge Kağıt isimli performansı Sena Başöz’ün travmatik olaylarla farklı yöntemlerle başa çıkma, iyileşme ve yenilenme üzerine yoğunlaşan kişisel sergisi Hafiflemeye Dair’e bir karşılık olarak geliştirilmiştir. Performansın çıkış noktası Walter Benjamin’in insanlık tarihini son derece etkili bir biçimde betimlediği, Angelus Novus hakkındaki paragrafıdır: “Yüzünü geçmişe çevirmiştir. Bizim bir olaylar zinciri gördüğümüz noktada, o tek bir felaket görür, yıkıntıları birbiri üstüne yığıp, onun ayaklarının dibine fırlatan bir felaket. Melek, büyük bir olasılıkla orada kalmak, ölüleri diriltmek, parçalanmış olanı yeniden bir araya getirmek ister. Ama cennetten esen bir fırtına kanatlarına dolanmıştır”.

İnsanlık tarihinin gidişatı birçok kitaba konu olmuş ve yüzlerce kez analiz edilmiştir, ama insanoğlu hâlâ tüm bunlardan bir ders çıkarmayı reddetmektedir: Daimi olarak dönen bir çember haline gelmiş hareketlerinden kaçmaya çalışırken, daralan düşünce dünyasına sıkışıp kalmıştır. Fakat hâlâ geleceğe doğru ilerlemeye devam edebileceği bir yol bulunmaktadır. Tarih ve bugün karşısında geriye kalan tek çare umut etmek ve bu sonu gelmek bilmeyen döngüyü kırmanın yollarını ısrarla aramaktır.

Nora Krahl’ın çello, elektronik ekipman ve dramatik imgelerle hazırladığı performans bu fikirlere değinmektedir. Bu ögelerin birleşimiyle imgelerden bir tablo yaratan performans, aynı zamanda çok katmanlı müzikal izlenimler için de bir çerçeve oluşturmaktadır.